Adana’da Akdeniz iklimi nedeniyle kış ayları ılık geçmesine rağmen kış hazırlıkları yerel halk için oldukça önemlidir. Haziran, Temmuz, Ağustos aylarında avlularda büyük kazanlar içinde buğday kaynatılır, damlara çekilir ve kurutulur.

Buğday kurutulduktan sonra değirmenlerde kırdırılır, bulgur yapılır. Değirmenden gelen buğday bezler üzerine serilir. Bulgur savrulduktan sonra altta kalana ‘setik’ adı verilir. Bu malzeme setikli ekmek yapımında kullanılır.

Yine aynı aylarda domates salçası hazırlığı yapılır. Domatesler yıkanır, büyük bir kazana doldurulur. Güneşte ezilinceye kadar bırakılır. Bez torbalarda suları süzdürülerek, tuzlanır ve güneşte kurutulur.

Dolmalık patlıcan, biber, kabak oyulur ipe dizilerek kurutulur.

Üzüm zamanı bidonlara ve küplere sirke kurulur.

Üzümler şıra hanelerde çiğnenir, kaynatılır ve pekmez haline getirilir.

Mayıs ve Haziran aylarında bağ yaprağından salamura yapılır.

Yaz aylarında Toros dağlarındaki koyun ve keçilerin sütlerinden elde edilen peynirler, keçi derilerine ve bidonlara doldurularak kışlık peynirler yapılır.

Ağustos ayında olgun incirler toplanır, dörde bölünür, güneşte kurutulur ve reçeli yapılır.